Unuttuk gibi geliyor bana o çocukluğumuzda yaşadığımız Mahalleyi, Mahalleliyi en önemlisi samimiyeti.. Şimdilerde koca koca binalarda yaşayan biz, o dostluğu, o yardımlaşmayı daha doğrusu insanlığı bulamaz olduk.

Tiyatro sevdasına belki de onun oyunlarını izleyerek başladım. Belki ortaokul belki de Lise yıllarından beri takip ediyorum Enis Fosforoğlu Tiyatrosu’nu. 

Hep kurak bir bölge olarak hayal etmiştim Hatay’ı. Uçaktan indiğimde başıma ilk saniyede küçük bir damla yağmur damlası düştüğünde olsun varsın demiştim fakat Havalimanından çıktığımda sanki bir tufan ile karşı karşıya durumdaydım.

Hani ”Gözünü nerede açtın?” diye sorulur ya insana, ben de birçok Caddeli dost gibi orada hayatın bir bölümüne ”Merhaba,” dedim.

Sanat dünyası en önemli isimlerinden birini, ustasını simgesi Erol Günaydın’ı kaybetti. Çocukluğumdan beri sahnede ve ekranda hep tebessümüyle izlediğim Ayı Yogi’nin sesi, Çiçek Taksi’nin patronu Erol Abi artık yok.

Aylardır üzerine neler neler konuşuldu neler neler yazıldı ve sonunda 49. Antalya Altın Portakal Film Festivali de sona erdi.

Antalya semalarında bir Film Festivali daha başladı. Bu yıl 49’uncusu yapılan Antalya Altın Portakal Film Festivali 06 Ekim Cumartesi akşamı gündüzki aşırı sıcağa rağmen denize girdikten sonra akşam sağanak yağmur eşliğinde Antalya Cam Piramit’te başladı. 

Daha dün gibi ilk HAFTASONU SEÇTİKLERİM’i yazışım onu Amerika’da yaşayan dostlarıma yollayışım ve  çevremdeki 30 kişiye.

Yaz tatilini bitirip bu hafta yeniden başladı ”ADINI FERİHA KOYDUM- EMİR’in YOLU”. Geçen sezon epey  reytingler kırıp karşı kanallarda güçlü rakipleri olmasına karşın adından başarılı söz ettiren dizi tamzamanında nihayetlenmişti.

Bayram ertesi, Ağustos sonu İstanbul’da hayat yine eski haline döndü gibi gözükse de yaşanan terör olaylarının verdiği nefret ve sıkıntı dolayısıyla geceler boş kaldı. Bu yaz, feci günler yaşadığımız trafikçilesi hiç bitmeyecek dizi modunda devam ediyorken yazın son demlerini yaşadığımız şu günlerde tatil  kaçamaklarını düşlüyoruz yakınlarda uzaklara..