Müsahipzade Celal’in yazdığı Engin Alkan’ın minyatür estetiğinden yola çıkarak uyarlayıp yönettiği ve teknolojik dokunuşlarla (evet, müziklerde yapay zeka imzası var) ‘Haramiler’ İBB Şehir Tiyatroları tarafından seyirciyle buluşturuldu.

Oyunu prömiyer akşamında Harbiye Muhsin Ertuğrul Sahnesi’nde seyrettim. Özellikle Şehir tiyatroları oyunlarını seyretmek görsel açıdan büyük bir keyif veriyor. Dekor, kostüm, ışık cömertçe sunuluyor. Tek sıkıntı oyunların süreleri. Üç saat süren oyunlar her açıdan insanı zorluyor. Özellikle ulaşım gittikçe kısıtlandığı İstanbul’da 23:00’dan sonra biten oyunlar büyük sıkıntı yaratıyor.

Haramiler, 2 perde ve 3 saat 10 dakika süren bir oyun. Cıvıl cıvıl, rengârenk ama yine de özellikle bazı yerlerin uzun sürdüğünü düşünüyorum, kısaltılabilir.

Haramiler, müzikali akrabası Şeyhülislam Efendisi’nin kayırmasıyla devletin en üst mertebelerine erişebilmiş Kadı Yakup Efendi’nin Saray’a dek uzanan ikbal yolculuğu ekseninde gelişen olayları anlatıyor. Hâlâ işleyişle ilgili pek çok şeyin hatta belki de hiçbir şeyin değişmediğini görmek hüzün veriyor insana.

Rüşvet çarkları arasında sıkışan hayatları, aslında büyük sayılacak bir trajediyi güldürüyle iç içe geçirerek anlatan oyun dönemi yansıtan kostümleriyle ve dekoruyla dikkat çekiyor. Dekor ve ışık tasarımı Cem Yılmazer’e, kostüm tasarımı Duygu Türkekul’a ait. 

Benim en çok dikkatimi çeken müzikler oldu. Şarkı sözleri ve müzikler Engin Alkan’a ait. Yapay zekâdan yararlanılarak yapılan müzikler oyunun çok daha öne çıkmasını sağlıyor. Müzik düzenleme ve mix mastering Sinan Can Sarı tarafından yapılmış. Bu noktada tabii ki koreograf Senem Oluz’dan da bahsetmek gerekiyor.

Oyuncular tabii ki çoğu zaman olduğu gibi çok iyilerdi. Rollerinin hakkını fazlasıyla veriyorlar. Özellikle Pelin Budak’ın oyunun yıldızı olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Elçin Atamgüç, Zafer Kırşan ve diğer oyuncuların hepsi çok iyilerdi. 

Osmanlı bürokrasisine müzikal bir eleştiri olan ‘Haramiler’i seyredebilirsiniz. Tek sıkıntı oyunun süresi. Bunun dışında Şehir Tiyatroları’nın bu sene repertuvara kattığı oyunlar arasında seyrettiğim en iyi oyun olduğunu söyleyebilirim.